Ο ψυχολόγος είναι ένα θέμα ταμπού, κυρίως για τους ενήλικες. Είναι πιο εύκολο να πάνε οι γονείς στον ψυχολόγο για θέματα που αφορούν το παιδί, παρά για δικά τους. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι θέλουν να προστατέψουν τα παιδιά ή να τα μεγαλώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Ακόμα, φοβούνται μήπως το παιδί δεν είναι ευτυχισμένο ή συμβαίνει κάτι που δεν το γνωρίζουν και φταίνε οι ίδιοι. Από αυτό προκαλείται μία αντίφαση.. ναι μεν έχουν τάση να προστατεύουν τα παιδιά τους και να τα πηγαίνουν σε ειδικούς, αλλά συνήθως αδυνατούν να δουν κατάματα ένα πρόβλημα γιατί μέσα από την αναγνώρισή του, αποδέχονται ότι πιθανόν οι ίδιοι απέτυχαν. Μπορεί οι ίδιοι να “δημιουργήσουν¨ το πρόβλημα στο παιδί.
Τι σημαίνει αυτό; Κάποιοι γονείς έχουν την ανάγκη ενδόμυχα να αναγνωρίσουν ένα είδος «διαταραχής» στο παιδί για να μετατοπιστεί το βάρος μιας οικογενειακής ανισορροπίας σε κάτι άλλο που θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων (διενέξεις ζευγαριού, αδυναμία λύσης ψυχικών προβλημάτων γονέα, κ.α.) Στην περίπτωση αυτή το παιδί αποτελεί το «σύμπτωμα» μίας ενδοοικογενειακής ανισορροπίας ή το καθρέφτισμα των ψυχικών, συναισθηματικών, διαπροσωπικών δυσκολιών των γονέων.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να μη μεταφέρουμε τις δικές μας ενοχές/ αδυναμίες/ λάθη στο παιδί δημιουργώντας ένα πρόβλημα ή μία διάγνωση στο παιδί. Μία διάγνωση συνδρόμου Asperger για παράδειγμα μπορεί να ανακουφίζει από τις ενοχές των γονέων να αποτύχουν να βάλουν όρια στο παιδί τους. Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που η συνεργασία μας με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι εξαιρετικά πολύτιμη και βοηθητική.
- Όταν το ένστικτό μου ως γονέας μου λέει ότι κάτι δεν πάει καλά στη συμπεριφορά και στην ανάπτυξη του παιδιού μου (βλεμματική επαφή, παιχνίδι, ανταπόκρισή σε ερεθίσματα, συναισθηματική διαχείριση, γνωστική του ανάπτυξη, κοινωνικοποίησή κτλ)
- Όταν θέλω να πάρω αξιόπιστες και επιστημονικές πληροφορίες για την ψυχική υγεία και την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μου από έναν ειδικό. Υπάρχει το διαδίκτυο που παρέχει πληροφορίες, αλλά και παραπληροφόρηση. Ο ειδικός θα πάρει το ιστορικό, θα διερευνήσει τις σχέσεις μας και σε συνδυασμό με τις γνώσεις του θα μιλήσει εξατομικευμένα. Αν είναι να πάρω πληροφορίες, να τις πάρω σωστά.
- Όταν με προτρέψει/ προτείνει να το κάνω ένας άνθρωπος που έρχεται σε συχνή επαφή με το παιδί μου και τον εμπιστεύομαι (εκπαιδευτικός,προπονητής,παιδίατρος κ.ά). Συχνά οι γονείς ενεργούν αμυντικά ή επιθετικά προς κάποιον επαγγελματία που προτείνει ψυχομετρική αξιολόγηση θεωρώντας ότι κάνει λάθος.
- Όταν έχω την ανάγκη να γίνω καλύτερος γονέας. Μία απλή συμβουλευτική έρχεται να ανακουφίσει το γονέα από το άγχος και να δώσει ένα θετικό feedback σε όσα ήδη κάνει, προσφέροντας του την αναγκαία αίσθηση ασφάλειας και επάρκειας.
- Όταν παρουσιάζονται προβλήματα όπως: προβλήματα συμπεριφοράς: ζήλια, ιδιοτροπίες, εξάρτηση κτλ, κατάθλιψη, απομόνωση, φοβίες, σχολικός εκφοβισμός, εκρήξεις θυμού, χαμηλή αυτοεκτίμηση και υπερβολική εσωστρέφεια, διαταραχές διάθεσης – σίτισης νευρική ανορεξία, γενικευμένο άγχος, πένθος, κακοποίηση, χρήση ουσιών, μαθησιακές δυσκολίες